De nieuwe baan en de Indische cultuur !

Yes, het was tijd om het kantoor in te gaan en te beginnen aan een nieuwe uitdaging. Norma, mijn voorganger, zou nog tot donderdag aanwezig zijn om me in te werken, dus dat vond ik wel chill. Na 2 dagen was ik haar echter al helemaal beu want ze zat alleen maar te zuchten bij alles wat ze moest doen en ze was zo ongeïnteresseerd als maar zijn kon. Daarnaast vond ze dat ik alles veeeeel te snel deed. Ik heb trouwens een beetje het gevoel gekregen dat ze niet helemaal vrijwillig vertrekt, want zelfs goedzak Digvijay zei deze week ‘Eindelijk van die trage bitch af’…… Afijn, mijn nieuwe baan; ik ben dus de persoonlijke assistent van de F&B manager, dit houdt in dat ik ervoor zorg dat ik alles zover regel dat hij zijn werk gewoon kan blijven doen. Ik maak rapporten voor hem; ik huppel alle keukens langs met informatie voor komende events; ik beantwoord emails en ik regel afspraken voor hem. Zie het een beetje als die chick uit de film ‘The devil wears Prada’ alleen is Dimitrios dan geen heks, maar (tegen mij in ieder geval) een echte lieverd. Ik vind het echt ontzettend leuk om te doen, want ik ben opeens in contact met heel veel meer mensen en daarnaast ben ik ook veel meer bezig met de administratieve kant van de F&B, zoals bijvoorbeeld de revenu. Hartstikke leerzaam ! En okee, ik heb ook al één keer een kopje koffie voor hem moeten halen, maar ach, dan krijg ik een dikke luchtkus naar me toegeworpen als bedankje en dan vind ik het prima ;) Ook ben ik nu meer in contact met de afdelingen events en met marketing, dus ook van deze afdelingen leer ik nu.

Het leukste detail van mijn promotie is dat ik eindelijk in een pak rond mag lopen. Helaas hadden ze in het hotel geen pak meer in mijn maat, moet besteld worden en duurt minstens 3 maanden, oftewel; ik mag mijn eigen juweeltje aan. Heb ik toch niet voor niks een mooi maatpak laten maken. Daarnaast ben ik zondagavond nog even op jacht gegaan naar een tweede pak en wonder boven wonder heb ik er een gevonden, ook nog eens in de opruiming, dus ik was een blij kind. Sinds ik in een pak rond loop krijg ik opeens bergen complimentjes van mijn mannelijke collega’s; ze blijven maar roepen dat ik er 180 keer beter uit zie en zo sexy ben. Stel je voor; je loopt door de gang en hoort 20 keer per dag ‘Hey sexy!’ , is goed voor mijn ego, hahahaha..

Nog een voordeel van mijn nieuwe functie is dat ik nu zelf bepaal wanneer en hoe laat ik werk. Dimitrios heeft wel aangegeven dat hij het liefst heeft dat ik zo rond 11 begin en tot 9 ’s avonds blijf, maar het is helemaal aan mij. Deze week heb ik braaf, goed voor mijn eerste indruk, lekker uren zitten knallen; van half 8 tot 8/9, en dat allemaal voor dat schamele loontje van mij. Ach… Woensdag en donderdag wilde ik eerder gaan en dat is dan ook 0 probleem, dus ik vind het dikke prima.

Deze week was het Mumbai Indians cricket team in ons hotel. Ikzelf had nog nooit een cricket wedstrijd gezien en wist uberhaupt niet dat dat ergens in de wereld populair was, maar in het Midden Oosten is dat dus dé sport en dit team was dan zeg maar het FC Barcelona van het cricket. Kortom; iedereen was in stress, want dit waren niet zomaar VIP’s, nee dit waren VVVVVVIP’s. Zaterdag vroeg de eventsmanager of ik alsjeblieft naar hun vergaderzaal kon gaan, want het secretariaat van de club had wat hulp nodig. Mogen jullie raden wat ik moest doen; 40 iPhone 5C’s en covers inpakken; voor elke speler eentje. Helaas hadden ze er precies genoeg en niet toevallig eentje extra voor mij, haha. Ik ben hier wel heel leuk aan de praat geraakt met een van de managers van de club, dus dat was wel leuk. Het is trouwens echt ontzettend grappig, want ik heb absoluut geen benul wie al die knakkers zijn en al mijn collega’s uit India vallen bijna flauw als ze iemand van het team zien.
Woensdag was het tijd voor dé wedstrijd en ik had bedacht dat ik hier wel eens heen wilde met mijn collega’s. Samen met 2 collega’s hadden we er een strijd van gemaakt wie de tickets kon bemachtigen. En tataaaaa daar was die manager die ik zaterdag had leren kennen. Ik hoefde maar een klein balletje op te gooien over het feit dat ik nog nooit cricket had gezien en ik had 5 tickets in de pocket. Wiehoeeeeee…. Even geregeld dat iemand kleren voor me mee zou nemen en om 16.30 weggerend van kantoor en toen was het zover; samen met 15 collega’s naar de wedstrijd ! Wat een wereld van verschil met wedstrijden in Nederland !!! Hier hoef je niet door smalle hekjes met bergen security, hier staan ze ‘gewoon’ in een grote opening, want iedereen laat zijn kaartje gewoon zien. Daarnaast heb je geen stoelnummer, iedereen kiest gewoon zijn eigen stoel, zonder ruzie en drama, merchandise zoals vlaggen en banners wordt gewoon gratis uitgedeeld en wanneer iemand drinken voor zichzelf haalt koopt ie meteen 10 flessen voor iedereen zonder gezeik om geld, ondanks hun lage loon. O, en het grootste verschil; ongeacht welke partij er scoort; het hele stadion gaat uit zijn dak; geen hooligans; geen negatief gejoel; prachtig ! Daarnaast werd er na de wedstrijd moeilijk veel vuurwerk de lucht in geschoten; de chinees in Dend met oud en nieuw is er niks bij… Wat ook erg grappig was; de eigenaar van één van de spelende clubs is een grote Bollywood-ster, zeg maar de George Clooney van India, en zodra hij het VIP-vak in ging begon iedereen in de omliggende tribunes 15 minuten lang te joelen en juichen en had niemand meer aandacht voor de wedstrijd.
Na 1,5 uur had ik eindelijk door hoe het spel in elkaar zat en ik moet toegeven dat ik het stiekem echt een heel leuk spel vindt !! Ik kreeg er alleen wel een harde kont van; de wedstrijd was slechts een ‘korte’ van 3,5 uur en aangezien we 1,5 uur te vroeg waren voor goede plaatsen heb ik dus VIJF uur op zo’n plastic klapstoel gezeten. O, de klapstoelen zijn hier zelfs beter dan in Nederland, je voelt hier niet wanneer je buurman op zijn stoel zit te springen, hartstikke ideaal ;) haha..
Na deze avond is mijn fascinatie voor de Indiase cultuur alleen maar gegroeid. Ik had het gevoel dat het echt een achterstand-wereld was, maar eigenlijk is het gewoon het gemoedelijke Amerika van het oosten. Bollywood is helemaal niet zo afgezaagd als ik dacht; gewoon de minder absurde, minder dure en vooral meer gerespecteerde versie van Hollywood. Daarnaast heb ik intussen zoveel verhalen over de cultuur gehoord, en okee, ik vind het kastenstelsel (en de bijbehorende absurde hiërarchie) echt nog steeds de grootste onzin, maar het zou in mijn ogen niet heel verkeerd zijn als Nederlanders slechts een heeeeel klein beetje overnemen van het respect die zij tonen voor iedereen om zich heen. Ik vind het prachtig.

Reggy, Linda en ik hebben intussen ontdekt hoe we het Nederland/Maastricht-gevoel in Abu Dhabi kunnen krijgen. We gaan gezellig op Reggy’s kamer chillen en zijn alleeeeen maar aan het kletsen. Heerlijk ☺ Voelt net alsof we gewoon thuis zijn, haha. Het plan is meestal om een film aan te zetten, maar meestal komen we daar niet aan toe. Tja, vrouwen…

In mijn hotel wordt er elke donderdag een Argentijnse barbecue georganiseerd en hier ben ik afgelopen donderdag gezellig met collega’s en Linda heen gegaan. Al vond ik de barbecue niet mega super, het was wel een hele leuke en gezellige avond. Daarna zijn we natuurlijk nog op stap gegaan, waar Reggy ook was, maar helaas brak de week me een beetje op, waardoor Lin en ik om 00.45 al in de taxi zaten om naar huis te gaan. Volgende keer ben ik vast in een beter humeur en heb ik bergen energie….