Ladies event, ladies event en nóg een ladies event
Blijf op de hoogte en volg Inge
07 Juni 2014 | Verenigde Arabische Emiraten, Abu Dhabi
Poeh, dat was even lastig terug in het ritme komen… Ik heb ook echt 5 dagen nodig gehad om alles bij te werken wat in de vakantie was blijven liggen. Poeh poeh… Afgelopen 1,5 week lijken er dus ook wel 4 geweest te zijn.
Na 3 dagen werken was het tijd voor iets leuks; eindelijk was het gelukt om een etentje met Kayleigh te plannen (“Keyleigh, kom naar mijn hotel, dan kan ik zeggen dat je er bent en kan ik het kantoor uit rennen”). Natuurlijk schoven Linda en Reggy later ook nog aan om vervolgens allemaal samen naar een poolparty te gaan die niet helemaal een poolparty bleek te zijn. In plaats van heerlijke douches die voor verkoeling zorgden hadden ze van die lichtgevende verf; hartstikke leuk en aardig, maar het was me toch een partijtje warm !!!
Op zaterdag stond er een ladiesevent op de planning, en dit keer was dat een kinderfeest. Het feest zelf was de droom van ieder klein kind; een huisje met een tuin met een sneeuwmachine, een gigantisch kartonnen kasteel wat ze mochten inkleuren, een fotoshoot-decor, een ijsco-kar, een snoep-kar én assepoester en sneeuwwitje waren er ! De kinderen (50) en moeder (familie van de sjeik) vonden het allemaal topperdepop, maar de vrouw van de evenementenorganisatie, die de tussenpersoon tussen de moeder en ons was, was me toch een bitch ! Ik stond nog geen minuut binnen, welgeteld 4 gasten waren aanwezig, en toen belde ze al naar onze evenementen afdeling, want ik stond te praten met Tiffany en dat was absoluut niet wat ze wilde. De rest van de dag heeft ze ons als een briesende stier na zitten kijken. Uiteindelijk was er oooook nog eens gedoe met verf en stift in het tapijt, dus housekeeping en alle managers moesten erbij komen, waardoor de bitch nog veel bitchier werd. Bah, stom mens…
Zondag was ik weer vrij, jeeej ! Mijn plan was om eindelijk weer eens naar Dubai te gaan om Jan te meeten. Hij moest werken, dus ik kon lekker uitslapen en ben dus voor het diner naar Dubai gegaan. Het hotel waar Jan werkt is ook het vorige hotel van Dimitrios, en hij praat er altijd over alsof het de hemel op aarde is, dus ik was aardig benieuwd. Okee, ik moet toegeven, het was een waar F&B paradijs ! En iedereen aan wie ik me voorstelde als de persoonlijke assistent van Mr. Dimitrios behandelde me bijna meteen alsof ik net zo’n godin was als hij is.. Dimitrios had gevraagd of ik hem wilde bellen als ik er eenmaal was, uiteindelijk had ie natuurlijk geregeld dat we gratis mochten eten ! De lieve schat ☺ Na het eten zijn we nog een drankje gaan doen met Nils. Ik was blij dat ik voor mijn ‘korte’ tripje naar Dubai ben gegaan, eindelijk weer eens gezellig met de jongens bijgekletst ☺
Op woensdag was het alweer tijd voor een ladiesevent. Dit keer in het Marokkaanse restaurant en dit keer was het van de vrouw van de eigenaar van een grote bank hier. Deze vrouw, was in tegenstelling tot de meeste locals, suuuuper aardig ! De avond zelf ben ik vooral bezig geweest met ‘bij de deur staan’ om te zorgen dat er geen mannen binnen zouden komen. Daarnaast stond ik non stop met de Rooms Divisions Manager, ook om er voor te zorgen dat zij blij was en achteraf niet met een klacht naar Dimitrios te gaan. Allemaal prima gelukt ☺ Aan het einde van de avond duwde ze ons ook nog even 400 euro fooi in de hand ! Wat fijn dat er ook nog zo’n locals bestaan ;)
Gisteravond was er ALWEER een ladiesevent. Nu was het weer gewoon in de balzaal, omdat het een verlovingsfeest was. Dit was duidelijk van een familie die zichzelf heel belangrijk vindt, want man man, die arme nanny’s werden flink van een afstand afgesnauwd en chagrijniger dan zij keken is soort van onmogelijk. Onderling hebben ze natuurlijk de grootste lol…… Aan het eind van het feest had ik met 2 vrouwen staat praten, want zij zeiden ‘au, mijn voeten doen zo pijn’. Je moet je voorstellen dat zij ALTIJD op naaldhakken van zo’n 10 cm hoog lopen te dansen, zingen en springen. Dus ik zei ‘Hebben jullie daar geen trucje voor?? Jullie zien er altijd zo comfortabel uit in die schoenen!!’, zegt die arme meid; ‘Oh nee hoor, mijn voeten doen zo’n pijn dat ik morgen niet eens kan lopen, maar ach, er wordt nu eenmaal van ons verwacht dat we lachen en leuk doen, dus dan doen we dat maar’. Aha, zo zit die cultuur van hen in elkaar…..
Naast alle hippe feestjes en ladiesevents ben ik tegenwoordig echt ontzettend druk met alles. Dimitrios begint steeds mijn van zijn eigen taken op mij af te schuiven, zoals het analyseren van de maandelijkse financiën. Ik mag dan een verslag daarvan gaan maken wat naar de eigenaren gaat. Als de General Manager hem vraagt iets te maken, ben ik meestal de sjaak en moet dat ontzettend snel, mega goed natuurlijk, gemaakt worden. Leuk, want ik blijf nog steeds uitdaging zien in mijn werk, aangezien mijn taken alleen maar meer en gevarieerder worden.
Deze week ben ik wel een beetje na gaan denken; wat gaan ze me bieden in augustus en waar ben ik nu in godsnaam mee bezig? Meer dan 80 uur per week werken voor een salaris van nog geen 300 euro in de maand….. Ik ben dan ook even met Dimitrios gaan praten en hij bood meteen zijn excuses aan dat ik in een sociaal isolement was beland dankzij het werk en heeft me beloofd dat ik in de toekomst vaker om 6 mag gaan, zodat ik ’s avonds nog gezellig iemand kan zien. Joepie ! Probleem is ook dat het een klein beetje aan mezelf ligt, want ik wil geen werk laten liggen voor de volgende dag, dus dat wordt nog even een ‘leermomentje’ ; alles laten vallen en gaan.
Dan nog even wat leuks
Ik had voor mijn nagelbijtende collega die vieze nagellak meegenomen die we in Nederland hebben om te stoppen met nagels bijten. In de bus naar het werk toe begon ze al ontzettend fanatiek te smeren; ik was nog geen 5 minuten op het werk of ze belde me al op; GODVERDOMME INGE !!!! Wil je me dood hebben??? Wat een smerig spulletje !!! Onze doorzetten haalde meteen de nagellak remover erbij, in plaats van te stoppen met bijten, hahahah.
We hebben intussen ontdekt dat Hamburgers bestellen Linda’s grootste specialiteit is. Linda belt naar het burger-bedrijf en begint na 5 minuten wachten te mokken dat er niemand opneemt en ze naar zo’n stom bandje zit te luisteren. Dus ik ging het ook proberen met mijn telefoon, wat blijkt; dat ‘stomme bandje’ bleek al 5 minuten tegen Linda te zeggen dat ze 1 moet drukken voor Arabisch en 2 voor Engels. Go Lin, zo mag je nog wel een half uur wachten. Je snapt dat Reggy en ik helemaal in een scheur lagen en dat normaal eten bestellen zonder in de lach te schieten niet echt meer mogelijk was…..
Dan nog even een weer-update; Het is overdag zo ongeveer 42 graden en ’s nachts koelt het af naar ongeveer 30. De gevoelstemperatuur is meestal 3 graden hoger, doordat de luchtvochtigheid nu al ruim 40% is ! Geen paniek, ik zit vooral binnen, maar ik moet zeggen dat het nog prima te doen is, al die keren dat ik buiten ben. Ik loop nog steeds kalmpjes in mijn pak door de zon en dat gaat nog heel erg prima, zelfs in die luchtvochtigheid van 40% ! Ik had vooraf gedacht dat ik al lang dood neergevallen zou zijn bij deze omstandigheden..
Na 3 dagen werken was het tijd voor iets leuks; eindelijk was het gelukt om een etentje met Kayleigh te plannen (“Keyleigh, kom naar mijn hotel, dan kan ik zeggen dat je er bent en kan ik het kantoor uit rennen”). Natuurlijk schoven Linda en Reggy later ook nog aan om vervolgens allemaal samen naar een poolparty te gaan die niet helemaal een poolparty bleek te zijn. In plaats van heerlijke douches die voor verkoeling zorgden hadden ze van die lichtgevende verf; hartstikke leuk en aardig, maar het was me toch een partijtje warm !!!
Op zaterdag stond er een ladiesevent op de planning, en dit keer was dat een kinderfeest. Het feest zelf was de droom van ieder klein kind; een huisje met een tuin met een sneeuwmachine, een gigantisch kartonnen kasteel wat ze mochten inkleuren, een fotoshoot-decor, een ijsco-kar, een snoep-kar én assepoester en sneeuwwitje waren er ! De kinderen (50) en moeder (familie van de sjeik) vonden het allemaal topperdepop, maar de vrouw van de evenementenorganisatie, die de tussenpersoon tussen de moeder en ons was, was me toch een bitch ! Ik stond nog geen minuut binnen, welgeteld 4 gasten waren aanwezig, en toen belde ze al naar onze evenementen afdeling, want ik stond te praten met Tiffany en dat was absoluut niet wat ze wilde. De rest van de dag heeft ze ons als een briesende stier na zitten kijken. Uiteindelijk was er oooook nog eens gedoe met verf en stift in het tapijt, dus housekeeping en alle managers moesten erbij komen, waardoor de bitch nog veel bitchier werd. Bah, stom mens…
Zondag was ik weer vrij, jeeej ! Mijn plan was om eindelijk weer eens naar Dubai te gaan om Jan te meeten. Hij moest werken, dus ik kon lekker uitslapen en ben dus voor het diner naar Dubai gegaan. Het hotel waar Jan werkt is ook het vorige hotel van Dimitrios, en hij praat er altijd over alsof het de hemel op aarde is, dus ik was aardig benieuwd. Okee, ik moet toegeven, het was een waar F&B paradijs ! En iedereen aan wie ik me voorstelde als de persoonlijke assistent van Mr. Dimitrios behandelde me bijna meteen alsof ik net zo’n godin was als hij is.. Dimitrios had gevraagd of ik hem wilde bellen als ik er eenmaal was, uiteindelijk had ie natuurlijk geregeld dat we gratis mochten eten ! De lieve schat ☺ Na het eten zijn we nog een drankje gaan doen met Nils. Ik was blij dat ik voor mijn ‘korte’ tripje naar Dubai ben gegaan, eindelijk weer eens gezellig met de jongens bijgekletst ☺
Op woensdag was het alweer tijd voor een ladiesevent. Dit keer in het Marokkaanse restaurant en dit keer was het van de vrouw van de eigenaar van een grote bank hier. Deze vrouw, was in tegenstelling tot de meeste locals, suuuuper aardig ! De avond zelf ben ik vooral bezig geweest met ‘bij de deur staan’ om te zorgen dat er geen mannen binnen zouden komen. Daarnaast stond ik non stop met de Rooms Divisions Manager, ook om er voor te zorgen dat zij blij was en achteraf niet met een klacht naar Dimitrios te gaan. Allemaal prima gelukt ☺ Aan het einde van de avond duwde ze ons ook nog even 400 euro fooi in de hand ! Wat fijn dat er ook nog zo’n locals bestaan ;)
Gisteravond was er ALWEER een ladiesevent. Nu was het weer gewoon in de balzaal, omdat het een verlovingsfeest was. Dit was duidelijk van een familie die zichzelf heel belangrijk vindt, want man man, die arme nanny’s werden flink van een afstand afgesnauwd en chagrijniger dan zij keken is soort van onmogelijk. Onderling hebben ze natuurlijk de grootste lol…… Aan het eind van het feest had ik met 2 vrouwen staat praten, want zij zeiden ‘au, mijn voeten doen zo pijn’. Je moet je voorstellen dat zij ALTIJD op naaldhakken van zo’n 10 cm hoog lopen te dansen, zingen en springen. Dus ik zei ‘Hebben jullie daar geen trucje voor?? Jullie zien er altijd zo comfortabel uit in die schoenen!!’, zegt die arme meid; ‘Oh nee hoor, mijn voeten doen zo’n pijn dat ik morgen niet eens kan lopen, maar ach, er wordt nu eenmaal van ons verwacht dat we lachen en leuk doen, dus dan doen we dat maar’. Aha, zo zit die cultuur van hen in elkaar…..
Naast alle hippe feestjes en ladiesevents ben ik tegenwoordig echt ontzettend druk met alles. Dimitrios begint steeds mijn van zijn eigen taken op mij af te schuiven, zoals het analyseren van de maandelijkse financiën. Ik mag dan een verslag daarvan gaan maken wat naar de eigenaren gaat. Als de General Manager hem vraagt iets te maken, ben ik meestal de sjaak en moet dat ontzettend snel, mega goed natuurlijk, gemaakt worden. Leuk, want ik blijf nog steeds uitdaging zien in mijn werk, aangezien mijn taken alleen maar meer en gevarieerder worden.
Deze week ben ik wel een beetje na gaan denken; wat gaan ze me bieden in augustus en waar ben ik nu in godsnaam mee bezig? Meer dan 80 uur per week werken voor een salaris van nog geen 300 euro in de maand….. Ik ben dan ook even met Dimitrios gaan praten en hij bood meteen zijn excuses aan dat ik in een sociaal isolement was beland dankzij het werk en heeft me beloofd dat ik in de toekomst vaker om 6 mag gaan, zodat ik ’s avonds nog gezellig iemand kan zien. Joepie ! Probleem is ook dat het een klein beetje aan mezelf ligt, want ik wil geen werk laten liggen voor de volgende dag, dus dat wordt nog even een ‘leermomentje’ ; alles laten vallen en gaan.
Dan nog even wat leuks
Ik had voor mijn nagelbijtende collega die vieze nagellak meegenomen die we in Nederland hebben om te stoppen met nagels bijten. In de bus naar het werk toe begon ze al ontzettend fanatiek te smeren; ik was nog geen 5 minuten op het werk of ze belde me al op; GODVERDOMME INGE !!!! Wil je me dood hebben??? Wat een smerig spulletje !!! Onze doorzetten haalde meteen de nagellak remover erbij, in plaats van te stoppen met bijten, hahahah.
We hebben intussen ontdekt dat Hamburgers bestellen Linda’s grootste specialiteit is. Linda belt naar het burger-bedrijf en begint na 5 minuten wachten te mokken dat er niemand opneemt en ze naar zo’n stom bandje zit te luisteren. Dus ik ging het ook proberen met mijn telefoon, wat blijkt; dat ‘stomme bandje’ bleek al 5 minuten tegen Linda te zeggen dat ze 1 moet drukken voor Arabisch en 2 voor Engels. Go Lin, zo mag je nog wel een half uur wachten. Je snapt dat Reggy en ik helemaal in een scheur lagen en dat normaal eten bestellen zonder in de lach te schieten niet echt meer mogelijk was…..
Dan nog even een weer-update; Het is overdag zo ongeveer 42 graden en ’s nachts koelt het af naar ongeveer 30. De gevoelstemperatuur is meestal 3 graden hoger, doordat de luchtvochtigheid nu al ruim 40% is ! Geen paniek, ik zit vooral binnen, maar ik moet zeggen dat het nog prima te doen is, al die keren dat ik buiten ben. Ik loop nog steeds kalmpjes in mijn pak door de zon en dat gaat nog heel erg prima, zelfs in die luchtvochtigheid van 40% ! Ik had vooraf gedacht dat ik al lang dood neergevallen zou zijn bij deze omstandigheden..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
